Zon, zee, verbrand

 We zijn in Uruguay!

Hier zou het volgens de Lonely Planet niet meer afzien worden, alles piekfijn geregeld.

Pieter merkte gisteren terloops op dat we tijdens deze reis nog nooit zoveel reismoeilijkheden hadden als tijdens deze week, sinds we in Uruguay zijn dus, maar gelukkig werden ze ook weer snel opgelost.

Vanuit Buenos Aires namen we de boot van 19.15 naar Colonia de Sacramento in Uruguay. Voordat je de boot opgaat, kun je al door beide douanes, dus dat ging lekker snel.

In Colonia aangekomen even gepind en nog wat gewisseld en toen de bus gepakt richting de camping.

Tenminste dat hadden we gedacht. Toen we aan de kaartjesverkoper zeiden dat we naar de camping wilden, zei hij dat de camping al zo´n 4 jaar niet meer bestaat. Ik dacht eerst dat hij een grapje maakte. Een Duitse Uruguayaan raadde ons aan naar een bepaald hotel te gaan om daar te vragen of ze nog plek hadden. Het hostel in het centrum was vol had hij gehoord. Andere mensen in de bus moesten daar ook heen. Of wildkamperen. Toch een beetje raar als je reisgids en een kaartje van de bootmaatschappij waar je net mee bent aangekomen zegt dat er wel een camping is. (De volgende dag toen het licht was, zagen we dat de camping er nog wel was maar alleen dicht was)

Voor het uitstappen hadden we inmiddels kennisgemaakt met twee Brazilianen. Het was inmiddels donker, dus een goede plek voor wildkamperen vinden werd mijns inziens een beetje lastig. En zo belandden we met twee Brazilianen op een kamer waar nog even een bed bij werd gezet. De kamer was heel luxe voor ons en eigenlijk een beetje te duur, maar uiteindelijk hebben we heerlijk genoten van het strand en de luxe. De Brazilianen gingen de volgende ochtend heel vroeg weer naar huis, dus het gezelschap was van korte duur, maar wel een hele leuke ervaring. Ontzettend lief dat we gewoon zomaar bij hen op de kamer mochten slapen!

De volgende dag ´s morgens eerst lekker op het strand gelegen en ´s middags het mooie plaatsje Colonia bekeken. Heerlijk op het terras gezeten en de vuurtoren beklommen. ´s Avonds nog even gezwommen en toen gepicknickt tot we echt niet meer konden zien wat we aten. Wel jammer dat nu het hier veel warmer is dan in het zuiden, het hier wel veel vroeger donker is.

Maandag de bus gepakt richting Montevideo en daar verder richting Punta del Diablo. In Punta del Diablo hadden ze wel een camping en die stond vol ook. Gelukkig konden we toch nog een plekje vinden. ´s Avonds met wat brood en worst en lekker druifjes uit de campingwinkel nog gepicknickt en toen lekker slapen. Jullie merken wel, we worden picknickfanaten, maar dat is wel heel lekker met deze temperaturen. De volgende dag  richting het plaatsje gelopen om daar de bus te pakken richting …… de pinautomaat. Ja jullie lezen het goed. We waren van tevoren wel gewaarschuwd, maar dat was al weer zo lang geleden dat we het eigenlijk al een beetje vergeten waren dat er in Punta del Diablo geen pinautomaat is. Dus toen we in Montevideo op het busstation wilden gaan pinnen en het niet lukte, toen zat er niets anders op dan te hopen dat er nog ergens geld te verkrijgen was. Maar dat bleek alleen te kunnen in Chuy 45 km verderop. Ja, dus daar gingen we gisteren op weg naar Chuy, het grensplaatsje met Brazilie, waar ze een bank hadden. Daar gepind, wat nog niet zo makkelijk was, daar het systeem er om de havenklap uitlag. Dus dat was ons tochtje naar Chuy. Om 13 uur waren we weer terug in Punta del Diablo en toen lekker op het strand gaan liggen. We hadden ons ingesmeerd, maar het mocht niet baten. Helemaal verbrand. Toch maar eens nieuwe zonnebrand kopen. Dus vandaag een dagje gelezen na vannacht niet echt lekker geslapen te hebben. Ik slaap al mijn hele leven op mijn buik en die is nu net verbrand 😦

Gisteravond nog wel net als alle andere Uruguayanen op de camping tot laat gebarbequed op houtvuur.

Er blijkt hier wel een USB  in de computer te zitten, maar we zitten nu al weer zolang achter dit apparaat dat de foto´s de volgende keer komen.

11 februari kan ik helaas niet aan mijn co-schappen beginnen, het is even afwachten hoe de loting gaat wanneer ik wel kan beginnen. Elke twee weken wordt er weer opnieuw geloot.